"การทำเกลือสินเธาว์ก็ใช้วิธีตักน้ำเกลือจากบ่อใส่ตุ่มซึ่งตุ่มนี้จะของใครของมัน จากตุ่มจะมีท่อต่อไปที่โรงเกลือ เพื่อให้น้ำไหลจากตุ่มที่บ่อไปเข้าโอ่งที่อยู่ในโรงต้มเกลือ(กระท่อมต้มเกลือ) ต้มเกลือโดยใช้ฟืน เคี่ยวๆให้งวด แล้วตักผลึกเกลือสีขาวมาขาย ปัญหาหลักของการทำเกลือคือฟืนที่นับวันหายากขึ้นเรื่อยๆ และเป็นต้นทุนสำคัญในการผลิตเลยทีเดียว"
บรรยากาศฝาย ที่บ่อเกลือจอดรถที่วัดเสร็จก็เดินย้อนไปหน่อยเพื่อไปบ่อเกลือสินเธาว์
ทางดินในหมู่บ้าน
วัดบ่อเกลือ ที่เราจอดรถ
ป้ายนี้ เห็นตอนขึ้นปีใหม่ 2558 เห็นแล้วรู้สึกดีจัง
เดินไม่ทันเหนือยก็ถึง จุดท่องเที่ยวชมบ่อเกลือแล้วครับ บ่อเกลือตามภาพนี้ก็อยู่มุมๆ ซ้ายบน
เข้าไปดูบ่อเกลือใกล้ๆกันครับ ป้ายเค้าขลังมาก
ตุ่มเอาไว้ใส่น้ำเกลือของแต่ละบ้าน ขี้เกลือขึ้น เค็มมากครับ (ลองชิมแล้ว)
โอ่งเล็ก(ตุ่มเล็ก) สำหรับเอาไว้ใส่น้ำที่ตักขึ้นมาจากบ่อ
นี่แหละครับ บ่อเกลือ ไม่มีบ่อนี้ ก็ไม่มีที่นี่ ลึกทีเดียว เหมือนบ่อน้ำบาดาลแต่เป็นน้ำเค็ม
จากโอ่งเล็ก ๆที่ บ่อเมื่อครู่นี้ ก็จะยังไหลตามท่อไปยังแต่ละโรงเคี่ยวเกลือ
ดูกันใกล้ๆ เราสามารถเข้าชมได้ มีประมาณ 5 หลัง อย่าไปเกะกะเค้าเวลาเค้าทำงานละกัน
ฟืนเป็นวัตถุดิบที่แพงมาก
ได้เกลือเป็นตระกร้าๆ
บรรยากาศรอบ ๆ หมู่บ้านทำเกลือ
มีลำน้ำเล็กๆ ไหลจากต้นแม่น้ำ
มาแล้วต้องชิมครับ ไข่ปิ้ิงเกลือ อร่อยดีไม่เค็มแค่กร่อยๆ เท่านั้น
ผลิตภัณฑ์ของชาวบ้าน ไปแล้วก็อุดหนุนซะหน่อย
บรรยากาศโดยรอบของอำเภอบ่อเกลือ
ทำให้ดูขลังขึ้นอีกนิดโดยการลดสีลง โบราณอีกได้อีก
ชมเสร็จเรียบร้อยหมดแล้ว ก็ได้เวลาเดินทางต่อละครับ เป้าหมายต่อไปคือภูลังกา จังหวัดพะเยา(ไปอีกหลายร้อยกิโลเลย)
เยี่ยมครับ ขอบคุณ รีวิวดีๆที่นำมาให้ชมครับพี่
ตอบลบขอบคุณครับคุณนิด ทำไมชื่อเป็น unknown ก็ไม่รู้ สงสัยผมไปเซทอะไรแน่ๆเลย คราวที่แล้วเซทไปทีเม้นเก่าๆหายเกลี้ยงเลยครับ
ลบขอบคุณครับคุณนิด ทำไมชื่อเป็น unknown ก็ไม่รู้ สงสัยผมไปเซทอะไรแน่ๆเลย คราวที่แล้วเซทไปทีเม้นเก่าๆหายเกลี้ยงเลยครับ
ลบขอบคุณครับคุณนิด ทำไมชื่อเป็น unknown ก็ไม่รู้ สงสัยผมไปเซทอะไรแน่ๆเลย คราวที่แล้วเซทไปทีเม้นเก่าๆหายเกลี้ยงเลยครับ
ลบ